Na een toer langs de Zeelandse surfshops voor een nieuw pak en omruil 2 linkerlaarsjes een zonsondergangsessietje, helemaal alleen op het kommetje aan Kabbelaar. De essentie van surfen: bij onvoldoende basiswind om te planeren maar met de helft van de tijd wat dikke vlagen, werken om het board in plané te doen schieten, een korte stoot adrenaline wanneer dit aero-/hydrodynamisch fenomeen zich keer op keer voltrekt, en dan hopelijk in één ruk naar de overzijde zonder stil te vallen.
Ik betrap me erop dat ik de Challenger toch wel een machtig zeil vind, zeker als er even niks aan defect is (spijtig genoeg duren deze periodes nooit lang). Met de Gun mast wel een trapje nodig na iedere gijp om de onderste camber over te helpen klappen.
|