18-21°C, geen windmetingen want meetpalen buiten werking

300+ km sessie !

Hoe begin je eraan, hoe verloopt het enz. Tsja, was helemaal niet gepland. Dankzij vakantieritme (opstaan en slapengaan met de zon) was het mogelijk vrij vroeg (09u45) op de spot te zijn. Parking was leeg, maar dit was niet verwonderlijk gezien de voorspelling van 15-21, toenemend naar 21-25 kts pas rond 16u. Tijdens het optuigen arriveren de jongens van Ool nog.

Grote set had ik al getest eergisteren op Oesterdam, bij gelijkaardige windsterkte, dus trapezetouwtjes en gieklengte stonden nog juist. Opgetuigd met downhaul +1cm, giek in midden +3cm, mastvoet in midden -4cm, giek op 40, en daar verder van heel de dag niet meer aan gekomen, enkel met outhaul gespeeld. De Hotsails Maui GPS zijn hier te lande vrij onbekend, maar op de verpakking staat: "Built to handle". Hoe zou ik anders met mijn 70kg dit zeiloppervlak vrij vertrouwensvol kunnen varen bij stoten tot 25kts ? Wel is het zo dat deze 8.0 bij de aangegeven downhaul op mijn toevallige 460 SDM mast langs heel het achterlijk loshangt, tot beneden toe, over een strook van 30-40cm. Dit bij het scherp varen. Netto vaar ik dan denkelijk eigenlijk maar 6m². Maar al bij het licht afvallen merk je onmiddellijk dat dat extra loose leach oppervlak stelselmatig "binnenkomt", wind vangt, en extra druk geeft. Dit durfde ik enkel doen in de periodes met minder strakke wind en pas na zowat 150km.

Deze jaargang HSM GPS heeft nu 4 cambers ipv. 3 bij de vorige...De onderste zeillat behoefde helaas na gijpen rechtsom toch een stampje om over te klappen. De reden waarom ik met de HSM GPS vaar ipv. mijn Loft RB 7.8 is omdat die bij iedere gijp moeilijk omklapt en zelfs met een ruk na een stilvallende gijp amper over te krijgen is. De GPS voelt wat fladderig en ballonachtig, terwijl de Loft zeker strakker aanvoelt, maar ik stel me de vraag of die bij zoveel wind evenveel vertrouwen zou geven (meer werkzaam oppervlak).

Gevaren in 4 blokken van ong. 75km, telkens non-stop. Dus 3 pauzes, met daarin als proviand verdeeld over de dag: 1 bak muesli, 1 bakje druiven, 1 pain au chocolat, 1 cola (half blikje na 150 en na 225km), 2 bananen, een restje fruitsap, 2 Granny koeken. Vochtinname ong. 3L water. 

Rond 11u gewoon beginnen varen. Aanvankelijk binnendammen, wind te zuidelijk om langs de dam op te steken, dus ietwat in het ruime sop tussen het heel druk zeilyachtverkeer gevaren, met voortdurend deining. Planeren was niet altijd gegarandeerd. De vlagen werden stilaan toch iets vetter. Na een uurtje naar de stabielere wind en vlakker water van de buitendammen. Tegen een uur of 13 zag van in de verte de parking er al gevulder uit, eerste bijtankpauze op 75km. Verder heel de dag door alsmaar weer naar die buitendammen, alsmaar datzelfde lusje dam 3->dam2. Voor het oversteken van dam 3 naar dam 2 vond ik eerst de guts niet om voluit te gaan, na 150km wel.

Midden op de dag vrij druk aan buitendammen (10+) en de occasionele zeil- of motorboot, met bijhorende bezoedeling waterplan. Wind was met periodes steviger, vette 6 Bft, met periodes minder. Voortdurend in rechte lijn voorbij gestoken door zowat iedereen. Last om goed hoogte te lopen, dit verbeterde in de loop van de dag, naarmate ik meer en meer één werd met de set.

Beelden... Tim's board dat mooi "zoals in de filmpjes" op haar vinnetje danste bij oversteek tussen dammen, Paul's typische naar achter hangende, "ready for impact" hoofd- en schouderhouding. Iedereens zeil op elke koers strak tegen het board aan getrokken, iets wat mij enkel lukt in ruime koersen. Marie-Paule die even diep runs maakte als haar eega, wat niet haar gewoonte is - ik kon haar niet bijhouden, hoezeer ik ook achter haar aan zat. Koen die zowat naar alle richtingen ultradiep slingshotte met zijn nieuwe Gun's, en dan weer in slechts 2 upwind rakken terug aan de dammen was (grrrr), Tim en Koen die plots helemaal diep gaan naar de tip van Hompelvoet (wat hebben die daar te zoeken?)... met het bekende gevolg.

Verder gewoon hersenloos en zo ontspannen mogelijk varen, varen, varen en zorgvuldig gijpen. Slechts 3-4x in het water gevallen, meestal in de gijp buurt rode ton dam 3, waar een serieuze deining staat zodat je tijdens je gijp tegelijk ook nog aan goed getimede waveriding moet doen. Toenemende pijn aan de eeltkussens onder de vingers, pijn aan de hielen van het voortdurende stuiteren op de lichte chop, doorlopend andere voetposities zoeken om wat af te wisselen, de backhand arm regelmatig meerdere seconden uitschudden en op de trapezehaak te ruste leggen... 

Eens rond 20u30 en de 300 gepasseerd wist ik dat Paul VDP's afstand misschien voor zonsondergang nog binnen bereik was, en ik had nog 1 Granny koek aan boord voor een half uurtje energie... maar ALWEER maakte een zeedier een einde aan mijn sessie... Aan dam drie, vlak nadat ik daar langs geraasd was tegen 45/u en gegijpt, zie ik me daar bij valavond toch een zeehond spartelend boven komen en met een splash een duik maken... op 3m van de stenen. Toen dus weer, net zoals eergisteren, snelletjes de aftocht geblazen - je wil niet in het halfdonker op 5 km van de kant vastvaren op een mogelijk agressief gewichtig zeedier. Als kleine maar onvermijdelijke ergerlijke toegift de laatste 200m moeten dobberen, maar de 300km was toch zeker binnen.

Slechts 6 Belgen gingen me hierin voor (waarvan twee 50 plussers), en 36 wereldwijd. Dus geen unieke of wereldschokkende prestatie, maar het staat toch maar weer voor eeuwig in de GPS surf-annalen gegrift en ik vind het weer een goeie ijking van mijn eigen conditie en energieniveau. (wel met dank aan Vibracell en occasioneel Maca, maar dit vind ik nog door de beugel kunnen want zijn natuurlijke middelen)

Tenslotte dank aan MP om haar te mogen pakken (haar afstandsrecord hé ;) ), en voor de motivatie om tot 300km te gaan, zij zouden nl. op de parking wachten tot ik weer binnenwas, toch altijd een geruststelling dat er iemand over je waakt. Coaches...