Ξημερωνε ενα μουντο χειμωνιατικο πρωινο.
Ο κοσμος ηταν ετοιμος να ζησει ιστορικες στιγμες.
Δεν ηταν για το χαραμα, δεν ηταν για το σουρουπο, δεν θα ειχε ομιχλη.
Η μονομαχια με τον Παρασκευα θα γινονταν μερα μεσημερι,την ωρα που ο απλος πολιτης ιδρωνε και τα παιδια παιδευονταν.
Οποιος ελεγε οτι τα σημαδια δεν ειχαν ηδη φανει απο την πουτανοπαραλια (bitch beach), θα ψευδονταν ασυστολος..
Ενα νευμα ηταν αρκετο..
- Που πας ωρε παλληκαρι με το μεγαλο το πα..ρι (falcon 30) αποκριθηκα
( οι τονοι καλα κρυμενης υπεροψιας δεν τον αφησαν να καταλαβει οτι ηταν ερωτηση παγιδα)
- Παω να φαω κατι ροδελες ! Ανταποκριθηκε με στομα γεματο σαλια απο την ορεξη
Αυτα ηταν και τα τελευταια του λογια.
Χρρρρραααατς !!!
Το τελευταιο πραγμα που ειδαν τα λαμπερα ολο νοημα ματια του, ηταν η λαμψη της αστραφτερης λεπιδας ! (sting 32)
Ενα παγωμενο δακρυ κυλησε στο μαγουλο του μαυρου αλογου μου. Και αν δεν ειχε δει σκηνες βιας και σεξ μεχρι τωρα! μα τουτη τη φρικαλαιοτητα δεν την αντεξε. Η ιστορια θα τον κρινει για τις πραξεις του,σκεφτηκε αλογισια..
Το ραδιο σιγομουρμουριζε: "ειμαστε πια...πρωταθλητες...ερχονται α....λλες εποχες.."
Σοοορυ Δασκαλε !! (τα κοκκαλα μη ξεχασουμε ε)
Κατι κακιες γλωσες λεγανε οτι ενα παληκαρακι χαρισε το πανι του και ολο το σερφοεξοπλισμο στη παραλια και εφυγε μεταναστης σε ορεινη χωρα (με τεμαχισμενη γλωσσα)
Σα να βλεπω τον Αλεξ να κλαιει απο τα γελια.. (και ολα αυτα για 0.03)
|