Nog eens Zonnemaire, nu met de extrakleine raket (bijna een half jaar geleden!) en nogmaals een nieuw zeiltje Gun 4.7, beide uit 2008, een new old-skool setje als het ware . Het zeiltje staat goed, het voelt goed, het is stabiel, het doet zijn ding, enkel is de mast die ik erbij gekregen heb toch wel een 5cm te lang, wat leidt tot een giga spleet tussen onderlijk en board. Daar zal ik de vorige eigenaar toch eens over moeten interpelleren  , en vervolgens mijn handzaag bovenhalen. Ook vreemd dat Gun het nodig vond in dat modeljaar plots de ritsen op de andere zijde te zetten, is even wennen tijdens optuigen.
Ja, en die wind. Ben al blij dat ook de anderen vonden dat hij vlagerig was, onstabiel, onvoorspelbaar. Vooral in het midden van de dam toch echt wel oppassen om niet stil te vallen. Maar over het algemeen heel de namiddag zo: op de rest van het meer zag je het water spoken, opgewoeld met witte koppen, maar langs de (binnen)dam niet. Een horde freestylers koos resoluut voor de buitendam, respect daarvoor. Dus langs "onze" dam wel eens keiharde vlagen, maar die konden lang zijn of abrupt weer stoppen, volledig onvoorspelbaar. En dan moest je inderdaad chance hebben op een goeie vlaag mee te drijven. Toch chapeau voor de 80+-ers in het gezelschap, en ook op zo'n kleine boardjes.
Het zeefront had zijn geheim wapen Sam B meegebracht. Er is er volgens mij maar één die nooit is afgestapt en dat was hij. Laatst op het water maar toch het meeste kilometers gevaren, gijp na gijp goed gezet dus ook verdiend de hoogste alpha, en bleef maar doorplaneren, ook terwijl ik te voet mijn vele bezoekjes aan de kwallenkolonie in het midden bracht...
Dus ik vond de 35-40 kts abrupte stoten aanvankelijk toch wel wat bangelijk, had het zeiltje goed vlak getrokken, en zoals gebruikelijk eerst een uurtje wennen en aftasten. En goeste om te gijpen ! Maar dorst niet. Toen de wind iets beschaafder werd kreeg ik meer controle, ging al eens ruim, maar bleef tegen de 60 hangen. Op een gegeven moment moest ik - al ruim gaand - nog ruimer uitwijken voor iemand die opkwam, en blijkbaar was dat de goeie koers/vlaag voor een run want plots stond er 67 op mijn teller. Ja, dan wil je dat herhalen, maar zoals gezegd werkte de wind niet meer echt mee. Met veel boller zeil nog doorgevaren, inclusief gijpen en voorbij de rode boeien liggen waterstarten (je wordt sowieso wat overmoedig op de duur). Maar na 100.000 keer zonder wind te vallen en naar het dammetje te zwemmen en 20.000 keer een stuk te voet stappen, weg van het luwe midden, er dan toch maar mee gekapt. Iedereen was trouwens al naar huis. Maar op de parking bij het aftuigen, nog altijd, vrij ergerlijk toch, dat hele meer opgezweept water, witte koppen, in welke richting je ook keek. Behalve langs het dammetje...  .
Best wel een behoorlijke alpha met het kleine boardje  : nr.1 worldwide in de (helaas onbestaande) dagranking "Weighted alpha" (= alpha / liters) : 0,87
(Dave: 0,74 Sam: 0,58)
|