Zo dat was me een sessie.
Eerst lesgeven aan beginners die richting een uur of 2 allemaal van de plank aan het waaien waren.
Vervolgens zelf mijn 7m opgetuigd en direct begonnen met opkruisen naar Leimuiden. Het ging als vanzelf dat hoogte lopen, zegmaar verdacht makkelijk, of eigenlijk     te makkelijk.
Toen dacht ik bij mezelf, ach opkuisen gaat nu lekker terug kunnen varen is straks pas.
Dus gewoon door gegaan richting vlak water bij Leimuiden.
Toen bleek het vlakke water helemaal niet zo vlak als gehoopt en de wind viel ook al tegen.
Dus toen ik ongeveer een uur bezig was geweest met heen en weer knallen en steeds net niet van mijn board glijden (ik moet iets aan mijn grip doen wat dit is waanzin :') ) besloot ik maar eens terug te gaan.
Mijn benen begonnen inmiddels ook te protesteren (verzuren).
De eerste paar rakken gingen nog wel maar het werd steeds moeilijker. Vlagen veel te hard, ik kon daar niks meer mee. Als je met je zeil wijd open nog steeds 50 haalt weet je dat je overpowerd staat.
En als ik m dan wel dicht kreeg zat er niet echt gang in (zie de max 2 sec) Met de haven in zicht ging ik nog een aantal keer plat, ik kon gewoon niet meer. Kramp in 2 benen tegelijk, te hoge chop en te veel wind maakte me het echt te moeilijk.

Maar goed, ik ben toch weer heelhuids terug gekomen.
Ik ben nog even met wat meer neerhaler het water op gegaan en het voelde een stuk beter aan (makkelijker hard) alleen veel minder hoog kunnen varen. Snelheid komt met een prijs geloof ik nu.

Nu zeg ik, ik ga nooit meer surfen. Maar met een beetje geluk donderdag weer.