Zuid-oost blijft een hopeloze windrichting. Ik heb de vlagen in eerste instantie benut om hoogte te lopen om aan de overkant van het meer te komen. Daarna nog een paar keer voor Oostmahorn langsgevaren, maar nergens kon het echt bekoren.

Om half een hield de wind er (tijdelijk) mee op, toen maar even naar de kant gegaan. Daarna werd de wind nog vlageriger, maar hij trok soms wel wat harder aan. Toen ook de drie snelste runs gemaakt, maar na een volgende dobberpartij gestopt. Ik had het wel gezien.

Op de wal waren Koos-Anne en Henk bezig om een gedenksteen voor Jan Henk te plaatsen. Hulde voor dit initiatief. Het is erg mooi geworden.