"Laat de anderen elkaar in Herkingen maar voor de voeten varen", dacht ik . Aangekomen op de parking in Zonnemaire stonden er heeeeeel weinig auto's. Achter de bosjes stonden er een 6-tal jongens in gewone kleding, heldenverhalen uit te wisselen, staande rond een opgetuigd setje...??  "Moet er niet gevaren worden ?" vroeg ik ? Immers, de zon scheen, stevige 40 knotsen en meer, vrij stabiele wind. Niemand maakte aanstalten, maar daar ging ik me toch niets aan gelegen laten liggen.

Dus gelijk het nieuwste vriendje voor mijn zwarte parel opgezet, een Gun Sails Speed Slalom, kleur mauve, uit de jaren stilletjes (zegge en schrijve mid-90's), reeds 3 cambers en carbonlatten. Bleek dat er bij de jongens achter de bosjes een of meerdere PWA riders waren, die het toch te heavy vonden. Ze hadden 6.3 opgetuigd en waren daarmee uit het water geblazen enzo. Tsja. Ook daar ging ik me niks aan gelegen laten liggen hoor :). Geef mij maar een 4.1, we zullen eens zien of dat te houden is.

Helaas wat lang getalmd wegens autosleutel zoek en niet teruggevonden, balen, iemand loopt dus met een deursleutel (niet-startsleutel, gelukkig) van mijn wagen op zak, geen leuk idee. Intussen bleek dat ze de kat uit de boom waren aan het kijken tot ik op het water ging. Door mijn talmen echter duurde hen dit wat te lang zodat ik uiteindelijk vanop een lege parking (!) helemaal alleen op het water ging. Wel gsm mee genomen. Consigne was: tussen de tonnetjes en het walletje blijven.

En guess what. Wat een luxe, zo'n 4.1 zakdoek ! Wat een comfort ! Minimale bolling. Geen gezeul, geen geruk. Pivoteert netjes en licht rond de trapezehaak. Zalig ! Ontspannen varen bij 35+ knopen, wie had het gedacht. Heel de ZM strip voor me alleen. Zon. Het zeiltje stilaan wat leren kennen. Vraagt een totale oldskool stance = helemaal naar achter hangen! Is de vlaag wat te hard, beetje lossen. De top leach begint dan onmiddellijk te wapperen, dit remt onmiddellijk af, en zo kon ik welhaast gezapig bij 30+ kts tegen 30 à 40/u (!) opsteken naar de windmolens toe. En dan niet gijpen, nee hoor. Netjes afstappen, rustig heel de boel omdraaien. Opstappen, en dan tegen 55-60 terugknallen.

Helaasssssss net toen ik wat vertrouwen in de zaak begon te krijgen begon de wind vrij snel te zakken. Toen ik niet meer planerend langs de kwallenkolonie in het midden van de strip raakte was het tijd om te gaan omtuigen naar wat groters. Intussen was een Nederlandse naamgenoot gearriveerd. Maar het was een race tegen de tijd die we beiden verloren hebben. Tegen dat we hadden omgetuigd naar wat groter (nl. 2.2 meter groter) was de wind alweer verder gezakt, en tegen zonsondergang amper nog 5kts. Dus tsja, het had voor mij wat meer mogen zijn en wat langer mogen duren. Maar in ieder geval goed om weten voor het volgende hardweer: ik ga me niet meer moe sleuren aan een 5.2 (4.7 valt nog te overwegen), maar fluitend mijn 4.1 zakdoek opzetten. André H vond dit trouwens vandaag ook geen verkeerde maat, maar hij ging er wel harder mee dan ik. Of wat had je gedacht :).