Op een vrij ernstige medische site had ik volgend advies gelezen mbt. tennis- en golfellebogen: "rust, en de uitlokkende factor vermijden". Na 3 weken relatieve rust en niet surfen (de uitlokkende factor van mijn golfelleboog links) dacht ik dat het nu wel weer kon. Niets van. Al van bij de eerste gijp linksom was het prijs: vlijmscherpe pijnscheuten in die ontstoken pees... weer. Toen ik na een tiental gijpen een manier had gevonden om te gijpen zonder met de zwakke linkerarm het zeil over te moeten trekken was het kwaad natuurlijk al geschied. Nu terug naar af dus, revalidatie mits minstens 1 maand zelfopgelegde rust en "de uitlokkende factor vermijden" .

Verder was het een fijne dag met nog nooit zoveel wagens op de dijk trein baan startplaats. De oproep van Benjamin, die dit event had afgekondigd, was dus vrij massaal opgevolgd door de 3 Belgische teams, op zich welbijzonder iedereen samen te zien. Alleen wel spijtig dat hij niet zelf de kop van de ranking voor zijn rekening mocht nemen. Zowel de gevestigde Belgische waarden als de aanstormende nieuwe lichting waren goed vertegenwoordigd. Er was blijkbaar tevens een subevent gaande geweest "om ter vroegst aanwezig zijn", maar daar weet ik niet het fijne van, zou dat wel eens willen vernemen van anderen. 

Zelf maar matig gevaren, dat 113L + 7.1 "formula"tuig (waar ik de voorbije maanden best fijn mee gevaren heb altijd, maar het gezeul eraan is dus de reden van huidige overbelasting) vraagt toch teveel energie. Alpha in de middle of the pack en kwa speed zoals gewoonlijk min of meer aan de kop van de hekkensluiters. Af en toe het scherpvaren wat bijgespijkerd door achter een ouwe surfer uit het Gentse te varen ;), die me vanuit het niets steeds weer voorbij stak, maar verdiend natuurlijk. Toch een uurtje of twee af en toe vette vlagen pakken onder Hompelvoet in de zon, waarbij echter het board toch niet goed los kwam en/of niet genoeg druk ontstond - was niet de enige die dit ervaarde blijkbaar. Daarna nog die verdomde klotsbak door weer naar de kant, de wind was daarbij dan nog eens een tikje Westelijk gedraaid, zon in de ogen... niet het leukste moment van de dag.

Afgesloten met het vervaarlijk diep uitgegraven konijnehol van Marco's hond dicht maken en de paar achtergelaten lege blikjes en drankbrikken te laten liggen (als voorbeeld) (ieder kijkt natuurlijk best in eigen boezem wat dit betreft, maar zomaar afval achterlaten, daar kan ik zelf toch niet bij eerlijk gezegd)