Wat begon als en mooie middag eindigde in mineur.

Was veel te laat nog meegegaan naar de 3e bank. 

Eenmaal daar had ik echt veel last van krampen. Dan maar ff op de bank uitgerust tot John terug bij me kwam en zei dat we maar terug moesten keren.

John kon in 1 keer terug varen terwijl ik moeite had om terug te keren wegens weinig wind.

Anne en Johan zaten ff verderop ff te wachten en eenmaal bij hen zei Anne me. Als je kan varen vaar maar. Ik kon nog varen maar Anne blijkbaar niet meer. Eenmaal ik in veiligheid was zag ik dat Anne heel stuk achter was. Zag dat hij niet alleen was en ik besloot alvast verder te lopen. Als ik er nu aan terug denk had ik ff moeten wachten. Sorry Anne, ik zat zelf echt helemaal door mijn krachten...