YES ! Hier is 't ie dan: mijn lang nagejaagde 200+ km sessie. De vorige een maand geleden was niet geregistreerd door de GPS, deze dus wel, en die pakken ze me niet meer af. Wellicht (moet dit even checken op Team Challenge site) als 3e oudste Belg 200+ behaald, na de onklopbare Koen O en Marie-Paul natuurlijk.

En I dare say dat het geen makkelijke was. Denkelijk maar de helft achter dammetjes gevaren, Zonnemaire buiten en binnen - maar daar viel niks te beleven, vandaag zette nogmaals pijnlijk scherp hoe kwakkel de wind achter de binnendammen is vergeleken met buiten. De andere helft in de diepe chop van Ouddorp en elders. Alles met dezelfde set. Mijn nieuwste aanwinst Falcon 101, eindelijk gevonden, amper bevaren, natuurlijk weer wat te veel betaald ondanks wat krassen, maar dit board ga ik net als mijn 85 varen tot het uit elkaar valt. Wat een knaller ! Ik moest aldoor aan Willy denken die zijn 101 ooit verkocht "omdat hij er bang op had, het stopt niet met versnellen". (althans, dit verhaal doet de ronde, ik dacht nochtans niet dat hij van een kleintje vervaard was). Eerlijk gezegd zat ik op die hebbelijkheid van het board te wachten, maar het heeft vrij lang geduurd eer ik het mocht ervaren.

De dag niet echt als een recordpoging gepland. In Herkingen al voor 7u door allerlei zwaar rollend graafmateriaal ruw wakker gemaakt (de strandparking wordt blijkbaar ook aangepakt momenteel). Wat inkopen doen, want de 101 heeft blijkbaar weer afwijkende vijsmaat nodig (6cm), wat ik dus niet bij had, en wat voor de innerlijke mens. Wind stond te Zuidwest voor Herkingen en dat werkschip lag dus midden op de geul te baggeren en met de windschaduw daarvan wil je niet te maken krijgen, laat staan de werkzaamheden hinderen. Dan maar Ouddorp, Kabbelaar is te klein en Punt is wat te deep chop.

Op Ouddorp stond een dikke 4 - klein vijfje, had geen groter zeil bij dan de 6.3, ideaal om voorzichtig de nieuwe Falcon te proberen. Maar ja, 20 km worden er 50, 50 worden er 70, en - de windgaten door al die bomen op Hompelvoet beu, en een paar zelfs van ver gigantisch uitziende zwarte zeehondenkoppen boven water zien uitsteken bij de paaltjes middenin de baai - toch eens een kijkje nemen achter de hoek van Hompelvoet en dan maar ineens doorgestoken naar de buitendammetjes. Ook daar was het maar nipt planeren dikwijls, meermaals dobberen. Windafname was voorspeld, maar grijze motregenbuien bleven vanuit Port Zelande aanschuiven, met altijd de bijhorende wind voor en na, en ja, het werd met het uur allengs makkelijker planeerbaar, ondanks niet genoeg power aan boord met de 6.3.

Vrijwel heel de dag alleen op het meer. Af en toe een enkeling gezien die vanuit het niets opdook, o.a. een heerschap op iets PD formula-achtigs en minstens 8m², die ik toch netjes achter me kon houden bij de oversteek tussen dam 3 en 2. Wat een feest telkens, deze lange rolling chop overknallen ! Na 120km begonnen de gijpen in het diep voor Hompelvoet stilaan altijd te mislukken. Ondanks de binnengespeelde 2L water en 5 mueslikoeken begon honger en dorst toch te overheersen. Niets aan te doen, moest terug naar Ouddorp voor proviand, maar een beetje de softie uitgehangen en setje te voet over Hompelvoet gedragen. Ook niet van de poes anders, eiland is daar 500m breed, maar dat de kudde (wilde?) paarden in de verte op me zou afkomen maakte genoeg adrenaline aan zodat ik vrij snel overgestoken was. Was toen al 17u, wat vliegt de tijd toch. Dan besloten voor de 200 km te proberen gaan. Intussen had de wind alweer enkele knoopjes bijgestoken, schat basis 18-20. Giek paar cm lager, 1 cm extra downhaul, et voila, hardweertrim :). Toen in 1 lang rak van in Ouddorp naar einde Zonnemaire binnen (10 km), om toch snel wat kilometers te doen, en dan weer wat heen en weer naar de buitendammetjes, waar het intussen best pittig te noemen was.

Intussen weer helemaal alleen (en zonder telefoon of reserve-onderdelen op zak...), geen zeiljachten meer, een stevige 6 Bft met rukwinden van meer. En toen begon de Falcon zijn echte race karakter te tonen... mmm ! Niet over de 60 gegaan downwind, wou eerder dicht (haaks) bij de dammetjes blijven, en de eerste doorgeplaneerde gijpen dienden zich aan, en dit op 170 km ! Het begon heerlijk intens te worden, maar na 198 km had ik de psychologische verzadigingsdrempel bereikt. Toen 1 poging om ruim via Veermansplaat terug te keren opgegeven, en gezien de 80-100cm chop een tweede maal de softie uitgehangen en in het oostelijk poeltje Hompelvoet mezelf laten drijven tot aan de punt, en dan weer varen richting Ouddorp. In het poeltje drijvend zag ik meermaals enkele Reflexen op de oosttip gijpen. Kon nog gezellig worden met wat gangmakers, misschien nog voor de 250 km en Belgische distance top-5 mikken ? Intussen echter dikke 6 met uitschieters naar 7 (staalgrijs watervlak met witte strepen en koppen). De anderen waren alweer verdwenen. Dus nee, stoppen. Maar verdomd, ik verplichtte mezelf nog 1x naar de oostpunt te varen want wie weet hoeveel zou GPSresults weer van mijn distance aftrekken ... en ja, dankzij dit laatste rak dus op 203 geëindigd... oef.

Nu achter dat tweede doel wat ik ei zo na heb gemist dec. 2014: een uur van minstens 45 ;). 

edit: DAMN volgens Team Challenge site is er een hele cluster net-boven-200 sessies van Belgen... met deze sessie dus slechts van positie 21 naar 17 gestegen... had toch nog moeten doorzetten om ergens uit die cluster te geraken, maar had de puf niet meer en de wind was echt te heftig op het eind :(